De werkkostenregeling (WKR) is het in 2011 ingevoerde systeem voor de behandeling van vergoedingen en verstrekkingen in de loonbelasting. Sinds 2015 is de WKR verplicht. Het primaire doel van de invoering van de WKR was om de administratieve lasten voor werkgevers te verminderen. Onlangs is de werkkostenregeling uitgebreid geëvalueerd. Daarover heeft het kabinet zijn standpunt kenbaar gemaakt.
Een particulier laat zijn belastingaangiften indienen door een belastingconsulent. Vier jaar lang wordt in de aangifte een bedrag van circa € 900 aan specifieke zorgkosten afgetrokken. Dan stuurt de Belastingdienst vragenbrieven over deze aftrekposten. Omdat antwoorden uitblijven, legt de Belastingdienst aan de particulier navorderingsaanslagen op.
Een dame staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel als eenmanszaak in het verlenen van secretariële en juridische diensten aan advocaten en overige organisaties. Ze doet dit werk voor een advocatenmaatschap. De inkomsten hieruit geeft ze aan als winst uit onderneming. Daarnaast doet ze wat tijdelijke klussen in loondienst. Volgens de Belastingdienst is van winst uit onderneming echter geen sprake. Navorderingen en een rechtszaak volgen.
In juli 2017 was de compensatie al aangekondigd, binnenkort kan deze ook worden geclaimd. Vrouwelijke zelfstandigen die zijn bevallen tussen 7 mei 2005 en 4 juni 2008, kunnen vanaf 15 mei 2018 bij het UWV een compensatie aanvragen. Dat kunnen ze doen tot 1 oktober 2018. Om welk bedrag gaat het? Wanneer wordt dit uitgekeerd?
Werkgevers hebben wettelijke verplichtingen rond de veiligheid en gezondheid van hun werknemers. Om deze verantwoordelijkheden uit te kunnen voeren, moeten werkgevers persoonlijke gegevens van werknemers vastleggen. De Autoriteit Persoonsgegevens hanteert strenge richtlijnen. Met de komst van de AVG worden eventuele boetes hoger. VNO-NCW en MKB-Nederland geven in een pamflet voorbeelden van tegenstrijdige regels. Daarmee hopen ze duidelijkheid te krijgen van de overheid.
Een jongedame koopt en verkoopt parfums en cosmetica van een multi level marketingorganisatie. Zij behaalt als zelfstandig distributeur inkomsten uit de verkoop van producten en ontvangt provisie op basis van een puntenstelsel. Dat is gekoppeld aan inschrijving van nieuwe sub-distributeurs en hun inkopen van producten in de distributieketen. Ze heeft er echt plezier in. Het is daarom volgens haar een hobby, geen bron van inkomen. Daar denkt de Belastingdienst anders over.
Een advocaat gaat aan de slag voor een ondernemer met diverse BV’s. De ondernemer wordt persoonlijk verdacht van faillissementsfraude. De advocaat factureert zijn gewerkte uren aan één van de BV’s. Die BV brengt de BTW in aftrek. Daar is de Belastingdienst het niet mee eens en legt naheffingsaanslagen op. Partijen treffen elkaar bij de belastingrechter.
Een man bezorgt kranten voor een uitgever. De inkomsten die hij daarvoor ontvangt, vermeldt hij niet in zijn aangifte inkomstenbelasting over dat jaar. De Belastingdienst vordert de inkomsten na als resultaat uit overige werkzaamheden. Volgens de bezorger was echter sprake van loon uit dienstbetrekking, met de daaraan verbonden bescherming. Wie krijgt gelijk en waarom?
Een werknemer werkt bij een installatiebedrijf op basis van een contract voor zeven maanden, tot 1 november. Hij staat al ingeroosterd voor november. In september gaat hij elders solliciteren. Hij zegt zijn arbeidsovereenkomst in oktober op en deelt mee dat hij per 1 november elders aan de slag gaat. De werknemer wil met een beroep op een vrij recent wetsartikel zijn vakantie gaan financieren.